Omdat ik het heerlijk vind om te blijven leren en lezen, ben ik lid van de bibliotheek. Een boek dat ik nu lees heet “Belonging” en is geschreven door Toko-Pa Turner. Ze schrijft in een mooie poëtische taal over verbinding. Met jezelf en met anderen.
Volledig in verbinding staan met jezelf en met anderen houdt ook in dat je je donkere kanten omarmt en accepteert. Wellicht heb je zelf al ervaren dat ze niet weggaan als je ze negeert. Zo barstte ik jaren geleden uit het niets in huilen uit tijdens een vergadering. Ik schaamde mij dood! Door mijn opleiding in massagetherapie ben ik hier anders naar gaan kijken en zie mijn donkere kanten als een bron van persoonlijke kracht. Door ze te erkennen, heb ik meer empathie naar mijzelf en anderen.
Mijn uitnodiging aan jou is om ook meer te gaan voelen en alle gevoelens te accepteren en niet te negeren. Rumi beschrijft dit ontzettend mooi:
Mens-zijn is een herberg
Elke ochtend verschijnt er een nieuwe gast
Een vreugde, een depressie, een gemenerik, een flits van inzicht komt
Als een onverwachte bezoeker
Verwelkom ze allemaal en onthaal ze gastvrij!
Zelfs als het een hoop zorgen zijn
Die op gewelddadige wijze al het meubilair in je huis slopen
Behandel dan nog steeds elke gast met respect.
Hij ruimt misschien wel bij je op
Voor een nieuwe verrukking
De sombere gedachte, de schaamte, het venijn
Ontmoet ze met een glimlach bij de deur
En vraag of ze binnen willen komen
Wees dankbaar voor wie er komt
Want ieder van hen is gestuurd
Als een gids uit het onbekende*
Bron: Belonging door Toko-Pa Turner en vertaald door Sipko den Boer en Aleid Swieringa